“Oh yes, wait a minute Mister Postman (Wait), Wait Mister Postman, Please Mister Postman, look and see (Oh yeah), If there’s a box in your van for me …”
Zo gaat het hier wel meerdere malen per week, want als Mini Mi mama is de tijd om lekker te funshoppen gewoon wat minder ruim. Lang leve de webwinkels en Marktplaats dus. Zo handig dat je daar de deur niet meer voor uit hoeft. Nu hebben wij ook wel heel veel geluk met onze Post NL pakketbezorger Mr. Postman. Hij is altijd op tijd, is zeer vriendelijk en beleefd, attent én betrouwbaar. Een pakketbezorger om ‘in een doosje te doen’ zou Annie M.G. Schmidt hebben gezegd.
Al ruim een jaar is Mr. Postman de persoon die ik naast mijn partner en kind het vaakst per week zie of spreek. Een extra rots in de branding. Aan het aantal en het soort pakketjes kon hij in de zomer van 2014 wel raden wat er aan de hand was. De dozen van Babywarenhuis Zus en Babywarenhuis Zo kwamen in veelvoud binnen. Soms was de hele steekkar vol. En dan stond ik weer met de intercom hoorn in mijn hand me te verontschuldigen dat ik helaas niet naar beneden kon komen.”Geeft niks hoor mevrouw, ik zal ze vast in de hal zetten. Alstublieft.” Als zwangere vrouw ben je zo tegen het einde van je looptijd toch gewoon wat minder mobiel. Zo werd me toch mooi een hernia bespaard. Mijn partner daarentegen moest al die dozen natuurlijk naar boven sjouwen. Zijn rug is nu dus wel een beetje naar de haaien. Gelukkig hoefde hij niet nog te bevallen 😉
Maar serieus, een goede pakketbezorger is goud waard. Want toen Mini Mi plots zo’n zeven weken voor de uitgerekende datum de wereld kwam bewonderen zaten ik en mijn partner in het Ronald McDonald Huis in Amsterdam Zuidoost, pal naast het AMC. Paniek toen daar de Medela Symphony kolf vaak bezet bleek te zijn of mensen hem gewoon zonder erbij na te denken ‘s nachts op hun kamer lieten staan. Daar zat je dan om 02:00 uur in de wasmachinekamer met flinke stuwing. En maar wachten tot-ie weer terugkwam uit gastenkamer nummer zoveel. Niet te doen. Dus snel een eigen Medela Freestyle (ja, dat klinkt niet alleen hip, dat is het ook, het is namelijk een handsfree borstkolf 2.0) online besteld en thuis laten bezorgen. Schoonmama zou ‘m dan bij ons thuis ophalen en meenemen naar het AMC. Omdat er niemand thuis was had Mr. Postman dit belangrijke pakketje bij de buren, een klein lokaal bedrijfje, bezorgd. Zo kon schoonmama het makkelijk daar afhalen en meteen even uitleggen waarom ze het pakje zo dringend nodig had en wat erin zat. Fijn dat de buren nu ook deelgenoot waren van onze broodnodige behoeftes. Gelukkig hebben zij ook kinderen, dus begrip alom.
Toen we na vier weken, mét bijzondere vracht Mini Mi, weer thuiskwamen had zich een bewonderingswaardige stapel dozen in de woonkamer verzameld. Dit tot genoegen van onze grijze viervoeter met snorharen die niks liever doet dan met dozen spelen. Iedereen weer blij dus. Ook was het goed om daags na thuiskomst weer Mr. Postman te begroeten, hij had immers ook meegekregen dat er wat onverwachte zaken waren gebeurd en was blij ons weer met z’n allen thuis te zien. Ook de maanden na onze thuiskomst tot vandaag de dag brengt Mr. Postman met grote regelmaat doosjes en pakketten langs en vraagt regelmatig hoe het gaat met de kleine. Zo attent. Mijn vriend grapt wel eens of onze dochter niet meer met de pakketbezorger te maken heeft dan ik wil vertellen, maar trust me: Mr. Postman brengt alleen maar kartonnen doosjes en daar zitten echt geen baby’s in.
P.S. Nu blijkt dat je via de Post NL site, naast klachten, ook complimenten uit kunt delen. Dat leek me wel wat voor onze Mr. Postman. Om de actie wat kracht bij te zetten vroeg ik buurtgenoten, die ook tevreden zijn, via Facebook om mee te doen in complimenten uitdelen. Facebook vulde zich op een druilerige zondag met een flinke rits lofzangen voor onze pakketbezorger. Dat heeft hem minstens veertien digitale complimenten opgeleverd. Als hij nu maar niet hier weg-gepromoveerd wordt… 😉