Ons tweede thuis

Share on LinkedInShare on FacebookTweet about this on TwitterEmail this to someone
image

Sommige mensen hebben een pied-à-terre in een tot een verbeelding sprekende stad of een idyllisch vakantiehuisje in Frankrijk of misschien wel in tropisch Thailand. Wij hebben ook een tweede huis, meerdere zelfs. Een groot huis met alle wensbare faciliteiten, een mooie tuin, grote keuken, een wasruimte met wasmachines én drogers, gratis kranten en magazines en veel lieve vrijwilligers: het Ronald McDonald Huis. ‘Een thuis ver van huis’ waar je verblijft als je kind noodgedwongen in het ziekenhuis moet verblijven en waar papa en mana zo dichtbij mogelijk bij hun kind kunnen zijn. Vorig jaar hebben we bijna zestien weken lang gebruik mogen maken van deze bijzondere faciliteit van het Ronald McDonald Kinderfonds. Een vakantie was het bepaald niet, maar wel een zegen dat deze bijzondere Huizen bestaan.

Onze dochter Mini Mi heeft door omstandigheden bijna 1/3 van haar eerste levensjaar in ziekenhuizen doorgebracht. Dat begon toen ze spontaan bijna zeven weken te vroeg geboren werd. Naast het Amsterdamse AMC/Emma Kinderziekenhuis, waar dit gebeurde, ligt zo’n huis en ondanks het feit dat wij in Amsterdam wonen konden we hier logeren, godzijdank. Je moet er niet aan denken dat je verder dan zeven minuten lopen van je kroost moet verblijven, zeker niet als die net geboren is, jij net bevallen (en fulltime aan het kolven bent geslagen) en je huis op minimaal 45 minuten reizen van het ziekenhuis ligt als je geluk hebt dat alle metro’s en trams op elkaar aansluiten.

Je krijgt er een geriefelijke hotelachtige kamer met badkamer voor jou en je partner en indien je meer kinderen hebt een grotere familiekamer waar ook je andere kinderen kunnen logeren. Je kunt er compleet je eigen leven leiden en koken in de grote keuken, maar je kunt er ook steun een aansluiting vinden bij andere ouders als je daar behoefte aan hebt. Het is even wennen, maar je kunt er volledig vrij je gang gaan zonder verantwoording af te hoeven leggen als je je maar aan de zeer logische huisregels houdt. De kosten zijn laag, je betaalt €15,- per nacht voor een kamer en als je een goede zorgverzekering hebt kun je deze kosten ook nog eens declareren (check daarvoor de voorwaarden van je aanvullende zorgverzekering). En ook al ben je er niet voor verzekerd, je zou je spaargeld er met liefde aan besteden, want niks is belangrijker dan bij je kind zijn als het in een ziekenhuis moet verblijven. Kinderen herstellen nu eenmaal beter en sneller als hun ouders er zoveel mogelijk bij zijn. En ook voor de ouders is het beter, je slaapt beter wetende dat als het moet je met een sprintje van vijf minuten bij je kind bent. En je hebt je slaap hard nodig, want je energie wordt op hoog tempo verbrandt als je kostbaarste bezit in een ziekenhuisbedje moet slapen.

Veel tijd hebben we eigenlijk nooit echt in de huizen doorgebracht, het voornaamste dat we er deden was slapen, douchen en ontbijten (dat laatste is van levensbelang, want het komt niet zelden voor dat je door omstandigheden een maaltijd overslaat). Soms sliep één van ons in het ziekenhuis naast Mini Mi en wisselden we elkaar af zodat degene die dan weinig geslapen had op de ziekenhuisstretcher overdag even kon bijtanken in het Ronald McDonald Huis. Elk Huis heeft een andere uitstraling en sfeer, de sfeer in het Huis in Leiden bij het LUMC/Willem-Alexander Kinderziekenhuis hebben wij als zeer warm ervaren. In die 6,5 week dat we daar verbleven na de openhartoperatie van onze toen vijf maanden oude dochter hebben we er ups en downs beleefd en hielden we er een eigen routine op na. Hoe zelfs iets als de was doen therapeutisch kan werken is heel bijzonder. Je kon daar wassen op krachtstroom waardoor je was binnen no-time klaar was!

Begrip is iets wat in die Huizen een vanzelfsprekendheid is, vaak heb je aan een half woord genoeg. Je leeft in een soort parallel universum van het ziekenhuis en het Ronald McDonald Huis, maar het werkt, want je bent maar gefocust op één ding: dat je kind weer beter wordt en met je mee naar huis mag. Ik hoop dat je er niet mee te maken gaat krijgen, maar mocht het onverhoopt toch zo zijn, weet dan dat je op een goede plek bent beland waar mensen met hart en ziel voor je werken om voor jou en je kind(eren) het beste van een vervelende situatie te maken.

(de foto is genomen vanuit onze kamer in het Ronald McDonald Huis in Leiden waar we uitkeken op de prachtige tuin)

In Nederland staan 15 Ronald McDonald Huizen, bij de 8 academische kinderziekenhuizen, een aantal streekziekenhuizen, een revalidatiecentrum en een jeugdpsychiatrische instelling. Het Ronald McDonald Kinderfonds krijgt géén overheidssubsidie en is geheel afhankelijk van inkomsten die binnenkomen via donateurs, sponsors en de inzet van de vrijwilligers.
Wil je meer weten over Ronald McDonald Kinderfonds en/of de Huizen? Of wil je donderen in de vorm van een gift of bijvoorbeeld de aanschaf van een Kinderfondsknuffel? Bezoek dan eens hun website.